آسمان آبی تر
آب آبی تر
من درایوانم رعنا سر حوض
رخت می شوید رعنا
برگ ها می ریزد
مادرم صبحی می گفت : موسم دلگیری است
من به او گفتم : زندگانی سیبی است ‚ گاز باید زد با پوست
زن همسایه در پنجره اش تور می بافد می خواند
من ودا می خوانم گاهی نیز
طرح می ریزم سنگی ‚ مرغی ‚ ابری
آفتابی یکدست
سارها آمده اند
تازه لادن ها پیدا شده اند
من اناری را می کنم دانه به دل می گویم
خوب بود این مردم دانه های دلشان پیدا بود
می پرد در چشمم آب انار : اشک می ریزم
مادرم می خندد
رعنا هم .
Sohrab Sepehri - Saade Rang
A bluer sky
A bluer water
I’m on the balcony, Ra’na’s by the pool
Washing her clothes
The leaves are falling
My mother one morning said: It’s a dismal season
I said to her: Life is an apple, we should bite into its skin
The neighbour’s wife at her window knits and sings
"I sing a goodbye song
And knit a pattern of a rock, a bird, a cloud”
A smooth sunbeam
The starlings have come
New wildflowers have been found
I peel a pomegranate and say to myself
It would be good if the seeds of people’s hearts could be seen
Pomegranate juice jumps in my eye: I shed tears
My mother smiles
Ra’na, too.
(via ribqueen)
No comments:
Post a Comment